It's possible to have people like you when you don't even show the real you

Selasa, 19 Februari 2013

Contoh Drama BAHASA JAWA


BEJO MLEBU SEKOLAH

Ing sawijining kutho, ana  murid sing jenenge Bejo. Dheweke nduwe konco jenenge Dadang lan Dudung. Lan dheweke nduwe pacar sing mata duitan jenenge Stepany.
Sawijining dina, Bejo arep ndaftarake diri mlebu SMA. Sanajan Bejo ora pinter lan daneme elek, dheweke tetep nyoba nggawe kabeh cara.
Bejo                       : Jenengku Bejo. Nanging aku luwih seneng diceluk Michael (Micael)
Dudung                   : Michael (Maikel), Bos.
Bejo                       :  Rame ae! Nanging aku ora eruh opo’o konco – koncoku nyeluk aku Michael (Maikel).  Yo wes lah, tak turu ae.
(Dudung lan Dadang ndelok Stepany teka )
Bejo                       : Lho nang endi, Rek!
Stepany                  : Heh, nang endi ae!
Bejo                       : Astaghfirullah.
Stepany                  : Aku wingi mari tuku helikopter. Duwekku entek. Aku njaluk duwek!
Bejo                       : Sek – sek, aku tak njupuk ndek bank.
Stepany                  : Heh, kate nang endi!
(Bejo Mlayu lan diuber karo Stepany. Dheweke singitan ing ngisore meja)
Stepany                  : Bejo!
 (Bejo wahing lan Stepany krungu)
Stepany                  : Sapa iku?
Bejo                       : Meong. Aku kucing.
Stepany                  : Owalah, kucing to. Loh, kucing kok isa ngomong?
(Stepany nggolek Bejo lan nemokake Bejo)
Stepany                  : Lhaa.. Lapo singitan barang? Ayo, nang Bank. Njupuk duwek!
Bejo                       : Iyo iyo.
(Bejo dijewer kupinge karo Stephany. Nanging, Bejo bisa kabur)
Stepany                  : Bejo!
Bejo                       : Jenengku Michael, guduk Bejo!
(Dadang lan Dudung teka)
Bejo                       : Lapo awakmu ngalih maang?!
Dadang                  : Sepurane, Bos. Lha aku wedi.
Dudung                  : Stepany ngamuk yo, Bos?
Bejo                       : Halah, babah. Saiki tukokna aku formulir ambek jupukna duwekku ing Bank. Iki ATMe.
Dadang                   : Bos, bos.
Bejo                       : Apa?
Dudung                   : Duwek, Bos. Gawe numpak taksi.
Bejo                       : Yo wes. Iki duweke, 300 ewu.
Dadang                  : Nah, ngene a bos, Bos.
Bejo                       : Sek, sek, sek. Tak silih duwekmu 200 ewu.
Dudung                  : Lho, Bos. Duwekku entek lak’an.
Bejo                       : Yo sesuk tak ganteni. Wes, ndang tukuo.

Sesuke..

Ibu                         : Nduk.
Bejo                       : Le, Buk.
Ibu                         : Wes, ndang mlebuo. Ibu tak mulih.
Bejo                       : Nggeh, Buk.

Dadang                   : Lha, iki bos teka.
Dudung                   : Ndi duwekku, Bos?
Bejo                       : Lho, sek a. Wingi iku duwekke sapa?
Dadang lan             : Duwekke Bos.
Dudung
Bejo                       : Lha terus, sing nggawa duwekke saiki sapa?
Dadang lan             : Ya Bos.
Dudung               
Bejo                       : Dadi iku duwekku.
Dadang lan             : Oh.. iya ya.
Dudung
(Guru teka lan ngampiri Bejo, Dudung, lan Dadang)
Guru                      : Le. Awakmu kate ndaftar nang sekolah iki ta?
Bejo                       : Oo.. Iyo, Bu. Bu, lha lek mlebu skolah niki yok po carane bu?
Guru                      : Yo liwat gerbang to, le.
Bejo                       : Ngge maksud kula sanes niku, bu. Carane ndaftar ing sekolah niki yo’ napa?
Guru                      : Oalah yo wes. Melu o aku.

Ing ruang guru…

Bejo                       : Yo’ napa niki, bu? Kula saget mlebet sekolah niki napa mboten?
Dadang lan             : Lha lek kula, bu?
Dudung
Guru                      : Lha lek arek lara iki.. delok danemmu yo iso. Tapi lek bosmu sing cilik ireng iki koyoke ora bisa.
Bejo                      : OPO? Lha terus yo’ napa niki bu.
Guru                      : Lek gelem.  Kudu nggawe duwek
Bejo                      : Ngge, bu. Mboten napa-napa. Pokok e kula kudu saget mlebet sekolah niki nganggo cara opo wae.

Guru                      : Lek ngunu kowe kudu mbayar 100 jeti repes
Bejo                       : Ngge pun, bu. Niki duwit e.
Guru                      : Lahh… sip-sip. Mene isuk teko o mrene maneh.
Bejo                       : Ngge bu, matur nuwun. Assalamualaikum.
Guru                      : Waalaikumussalam.

Sesuke ing ruang guru…

Bejo                       : Assalamualaikum! (gebrak mejane guru)
Guru                      : Astaghfirullah. Waalaikumussalam.
Bejo                       : Yo’ napa, bu. Napa kula sampun saget mlebet sekolah niki?
Guru                      : isa-isa mulai sesuk awakmu wes isa mlebu sekolah iki.
Bejo                       : Ngge, bu matur nuwun. Horee.. aku isa mlebu sekolah apik.
Dadang                 : iya, bos. Aku yo seneng.
Dudung                  : aku yo pisan.
Bejo                       : ya wes sesuk tak enteni ndek ngarep gerbang.
Dadang lan             : sip, bos
Dudung

Isuke, Ing omah..

Ibu                         : lho le, katene nangdi awakmu?
Bejo                       : badhe skolah, bu.
Ibu                         : oalah.. terus duit sing tak kek I wingi isih ana ta?
Bejo                       : anu, bu. Arta sing panjenengan paringi wingi sampun telas kangge mlebu sekolah.
Ibu                         : ya wes. Ayo budhal ambek ibu. Ibu ya arepe nang bank.

Ing sekolah..

Dadang                 : lho, bos kok durung teka,ya. Jarene arep ngenteni awak dewe.
Dudung                 : alah ora popo wes. Paling-paling yo sek njupuk duwek gawe nraktir awak dewe.
Dadang                 : iyo-iyo. Aku pingin bakso dina iki.
Dudung                 : iya aku pisan.
(Bejo teka karo ibuk e. Ngampiri dadang lan dudung)
Dadang lan            : BOS!
Dudung
Bejo                       : WOI!! Ngge pun bu. Kula mlebet sekolah disek.
Ibu                         : Iyo, nak. Seng pinter yo lek sekolah.
(Bejo,Dadang lan Dudung salim marang ibune Bejo. Ibune Bejo arepe mulih nanging delok Guru sing diseret karo suster)
Ibu                         : Loh, iku lak wong gendeng sing ndek pasar biasane.
Suster                     : Ayo bu. Mbalek nang rumah sakit. Engkok dulinan karo aku, ngge.
Guru                       : (mencak-mencak) emoh-emoh. Aku emoh nang rumah sakit lek gak onok Sablina.
Suster                     : (ngekek i boneka nang guru) Lha iki sablina, ayo saiki nang rumah sakit.
Guru                       : Uwahh… Sablina sayang..ambek mak ayo. Nggkok tak masakno, terus dolanan.
(Suster lan Guru ngaleh)
Bejo                       : Lho terus duwekku yo’ opo?
Ibu                         : Lho alah le, le.

                Bejo nangis nganti guling – guling ing latar sekolah. Bejo kelangan duit e lan ora bisa mlebu sekolah bareng kanca-kancane. Akhire, dheweke sekolah ing sekolah pinggiran

1 komentar: